1

ὕστερον γὰρ ἅπαντα ἐπυθόμην.

effektiver Aor.

2

καὶ ἐγὼ τὴν γυναῖκα ἀπιέναι ἐκέλευον

ἀπιέναι: hier "von Tisch weggehen"

3

      καὶ δοῦναι τῷ παιδίῳ τὸν τιτθόν,

δοῦναι Inf.Aor.A von δίδωμι geben: KA1

4

          ἵνα παύσηται κλᾶον.

παύομαι + Part. > im Dt. aufhören + Inf.

5

ἡ δὲ τὸ μὲν πρῶτον οὐκ ἤθελεν,

ὁ δέ, ἡ δέ, τὸ δέ = Demonstr.Pron. diese/r/s aber

6

      ὡς ἂν ἀσμένη με ἑωρακυῖα ἥκοντα διὰ χρόνου·

ὡς ἂν ἑωρακυῖα > komparativ "als ob" u. Irrealis Sy11

7

      ἐπειδὴ δὲ ἐγὼ ὠργιζόμην καὶ ἐκέλευον

8

          αὐτὴν ἀπιέναι,

9

»ἵνα σύ γε« ἔφη »πειρᾷς ἐνταῦθα τὴν παιδίσκην·

Finalsatz ohne HS als Vorwurf wie im Dt.

10

καὶ πρότερον δὲ μεθύων εἷλκες αὐτήν.«

καί: "auch" - ἕλκω hier: "zerren, bedrängen"

11

κἀγὼ μὲν ἐγέλων,

Krrasis S05

12

ἐκείνη δὲ ἀναστᾶσα καὶ ἀπιοῦσα προστίθησι τὴν θύραν,

ἀναστᾶσα = Part.Aor. von ἀνίσταμαι KA2
θύραν: nämlich diejenige zum Schlafzimmer.

13

      προσποιουμένη παίζειν,

14

καὶ τὴν κλεῖν ἐφέλκεται.

ἐφέλκεται = histor.Pr.

15

      κἀγὼ τούτων οὐδὲν ἐνθυμούμενος οὐδ᾽ ὑπονοῶν

16

ἐκάθευδον ἄσμενος, ἥκων ἐξ ἀγροῦ.

PC > Kausalsatz: Sy10

17

      ἐπειδὴ δὲ ἦν πρὸς ἡμέραν,

18

ἧκεν ἐκείνη καὶ τὴν θύραν ἀνέῳξεν.

ἐκείνη: gemeint ist die Ehefrau

19

      ἐρομένου δέ μου τί αἱ θύραι νύκτωρ ψοφοῖεν,

GA > gleichzeitig Sy10  - τί: "was" auch "warum"
Opt. der ind.Rede: Sy13

20

ἔφασκε τὸν λύχνον ἀποσβεσθῆναι τὸν παρὰ τῷ παιδίῳ,

Beachte den nachgestellten Artikel

21

      εἶτα ἐκ τῶν γειτόνων ἐνάψασθαι.

erg. als Subj.Akk. αὐτήν - ἐκ: hier "bei" (Verkürzung von "aus dem Haus der Nachbarn)

22

ἐσιώπων ἐγὼ καὶ ταῦτα οὕτως ἔχειν ἡγούμην.

23

ἔδοξε δέ μοι, ὦ ἄνδρες, τὸ πρόσωπον ἐψιμυθιῶσθαι,

zu ἔδοξε erg. ἐκείνη

24

      τοῦ ἀδελφοῦ τεθνεῶτος οὔπω τριάκονθ᾽ ἡμέρας·

GA  > konzessiv: Sy10 - ἡμέρας: Akk.der Ausdehnung - Die Trauerzeit betrug 30 Tage.

25

      ὅμως δ᾽ οὐδ᾽ οὕτως οὐδὲν εἰπὼν περὶ τοῦ πράγματος

PC > beiordnend - οὐδ᾽ οὐδὲν: verstärkte Negation

26

ἐξελθὼν ᾠχόμην ἔξω σιωπῇ.

27

      μετὰ δὲ ταῦτα, ὦ ἄνδρες, χρόνου μεταξὺ διαγενομένου

GA > vorzeitig: Sy10

28

      καὶ ἐμοῦ πολὺ ἀπολελειμμένου τῶν ἐμαυτοῦ κακῶν,

πολὺ ἀπολειπομαι: "mir entgeht viel" -

29

προσέρχεταί μοί τις πρεσβῦτις ἄνθρωπος,

histor.Pr.

30

      ὑπὸ γυναικὸς ὑποπεμφθεῖσα

31

      ἣν ἐκεῖνος ἐμοίχευεν, ὡς ἐγὼ ὕστερον ἤκουον·

32

      αὕτη δὲ ὀργιζομένη καὶ ἀδικεῖσθαι νομίζουσα,

33

           ὅτι οὐκέτι ὁμοίως ἐφοίτα παρ᾽ αὐτήν,

34

ἐφύλαττεν ἕως ἐξηῦρεν ὅ τι εἴη τὸ αἴτιον.

εἴη: obliquer Opt.: Sy13

35

      προσελθοῦσα οὖν μοι

36

           ἐγγὺς ἡ ἄνθρωπος τῆς οἰκίας τῆς ἐμῆς ἐπιτηροῦσα,

ἡ ἄνθρωπος: abschätzig etwa "die Alte"

37

      »Εὐφίλητε« ἔφη »μηδεμιᾷ πολυπραγμοσύνῃ

Dativ des Grundes: "aufgrund von"

38

προσεληλυθέναι με νόμιζε πρὸς σέ·

39

      ὁ γὰρ ἀνὴρ ὁ ὑβρίζων εἰς σὲ καὶ τὴν σὴν γυναῖκα

40

ἐχθρὸς ὢν ἡμῖν τυγχάνει.

41

      ἐὰν οὖν λάβῃς τὴν θεράπαιναν

ἐάν m.Konj. bei HS im Futur (Z.8): im Dt.: wenn + Ind.

42

           τὴν εἰς ἀγορὰν βαδίζουσαν καὶ διακονοῦσαν ὑμῖν

43

      καὶ βασανίσῃς,

44

ἅπαντα πεύσῃ.

45

ἔστι δ᾽« ἔφη »Ἐρατοσθένης Ὀῆθεν ὁ ταῦτα πράττων,

Ὀῆθεν: "aus Ὄη/ Οἴα", attischer δῆμος

46

      ὃς οὐ μόνον τὴν σὴν γυναῖκα διέφθαρκεν

47

      ἀλλὰ καὶ ἄλλας πολλάς·

48

ταύτην γὰρ τὴν τέχνην ἔχει.«

τέχνη: hier Kunst der Verführung